Biologische Voeding en Kweek Tips
Als je voeding wil gaan gebruiken voor je medicinale kweek, adviseren wij dit biologisch organisch te doen. Hiermee komt de plant het meeste tot zijn recht en het eindproduct is smaakvoller, beter voor je gezondheid en het kan je oogst verbeteren. Er zijn meerdere soorten voeding beschikbaar, bijvoorbeeld Atami het is aan jou de keuze welke.
Kweektips
Voor welke groeifase van jouw plant zoek je een product?
De groeicyclus van een plant bestaat uit meerdere groeifases, namelijk: Zaad/kiemfase, groeifase, klaar-om-te-bloeien fase, bloeifase en rijpingsfase. De gehele groeicyclus van een plant duurt ongeveer tussen de acht tot twaalf weken. Dit hangt af van de persoonlijke voorkeuren en keuzes van de kweker.
Zaad / kiemfase
Zodra het zaad is ontkiemd tot een zaailing, is de jonge plant klaar om te worden geplaatst in een bepaald type substraat. Naast zaden is het ook mogelijk om de groeicyclus te starten met een kiemplant van een volwassen plant. Je kunt een wortelstimulator toevoegen die zal helpen de wortels sneller te laten groeien. De substraatkeuze bepaalt of het nodig is om vanaf het begin van de groeicyclus voedingsstoffen toe te voegen. Afhankelijk van welk substraat dat je gebruikt, kun je beginnen met het toevoegen van een basisvoeding naar keuze die je gedurende de gehele groeicyclus kunt geven. Let op dat een kiemplant in vergelijking met een zaailing meer ontwikkeld is, dus het zal minder tijd nodig hebben om zich te ontwikkelen.
Groeifase
De tweede fase wordt de ‘groeifase’ genoemd. Tijdens deze fase begint de plant te groeien en zijn wortelsysteem uit te breiden. Het toevoegen van voeding en stimulatoren (bijvoorbeeld een booster) zorgt ervoor dat de plant zich beter ontwikkeld.
Wetenschappelijk gezien is stikstof tijdens de groeifase de belangrijkste importbehoefte omdat het stengel en gebladerte biedt.
Klaar-om-te-bloeien
De fase ‘Klaar om te bloeien’ is de overgangsperiode van de groei naar de bloei fase.Tijdens deze fase kun je beginnen met het verminderen van de booster-dosering en beginnen met het toevoegen van een bloeistimulator.
Bloeifase
De voorlaatste fase wordt de ‘bloeifase’ genoemd. Dit is het moment waarop de plant begint te bloeien en bloemen te produceren. Nu kun je bijvoorbeeld B’cuzz Blossom Builder Liquid of Bloombastic toevoegen tot het einde van de cyclus. Tijdens deze fase zijn fosfor en kalium essentiële elementen die helpen wortels en bloemen om te groeien en te ontwikkelen.
Rijpingsfase
De laatste week van elke groeicyclus moet worden gebruikt om het substraat te spoelen en onnodige ballast te verwijderen. Helemaal aan het einde van deze fase is de plant eindelijk volwassen en klaar om geoogst te worden. De gehele groeicyclus van een plant duurt ongeveer tussen de acht tot twaalf weken. Dit hangt af van de persoonlijke voorkeuren en keuzes van de kweker.
De verzorging van moederplanten
Genetisch gezien heeft iedereen een moeder. In de wereld van de tuinbouw reproduceert een moeder zich door zaad (seksueel) of door klonen (aseksueel). Er zijn een aantal technieken die gebruikt kunnen worden om planten te vermeerderen zonder de tussenkomst van pollen om zaden te produceren. De nieuwste, meest wetenschappelijke methode om dit te doen is weefselkweek. Hierbij wordt een reeks chemische processen gebruikt om een complete, volgroeide plant op te kweken uit een minuscuul stukje weefsel in een reageerbuis. Hoewel deze methode niet erg praktisch is voor de meeste tuinders, is het wel mooi dat dit kan! Er zijn twee methoden die elke tuinder gemakkelijk kan gebruiken: enten en klonen.
Waarom heb ik een moederplant nodig?
Om meer planten te verkrijgen voor je tuin. Onze behoefte aan klonen stamt uit het motto van tuinders: groter, sterker, sneller. Eén van de belangrijkste redenen voor tuinders is het behouden van exacte kopieën van zeldzame planten. Zo kan klonen zelfs het van je oma geërfde tomatenras voor generaties in stand houden. Er is slechts één moederplant nodig om een hele tuin vol planten te produceren. Nooit meer wachten tot de lente om planten te kopen, of wachten tot zaailingen volwassen zijn. Het gebruik van klonen om je groentetuin duurzaam te beheren is gewoon logisch. Je kunt de planten klonen die je het meest gebuikt… voor altijd.
Klonen is noodzaak bij sommige planten. Bijna alle bananen die we eten zijn gekloond! Een genetische mutatie in de eetbare varianten heeft de vruchten steriel gemaakt. In de natuur betekent dit meestal het begin van uitsterven. Slimme boeren vermeerderden de planten met lekker fruit en verspreidden deze eeuwen geleden over de hele wereld. Dankzij het wegsnoeien van uitlopers aan de basis van de planten in de vegetatieve fase, en het klonen hiervan, hebben we vandaag de dag nog steeds bananen.
Ook zouden we zonder klonen geen Franse wijnen hebben. Een reeks verwoestende ziekten en plagen had bijna alle wijnstokken vernietigd. Door klonen en enten op resistente onderstammen werden de Franse wijngaarden meer dan een eeuw geleden gered. Het mag duidelijk zijn dat kennis over klonen en moederplanten erg belangrijk is.
De natuur heeft zelf altijd al gekloond. Aardbeiplanten zijn hier een perfect voorbeeld van. Deze planten vormen uitlopers uit de basis van de plant die over de grond kruipen. Als de uitloper vruchtbare grond bereikt produceert deze wortels en groeit er een nieuwe plant. Dit geeft de moederplant de mogelijkheid om betere grond of meer zonlicht te bereiken voor haar nakomelingen. Een moeder wil altijd het beste voor haar kinderen, de aardbei-moeder is hierop geen uitzondering. In de tuin kun je de uitlopers laten wortelen in een pot, of op elke andere gewenste plek. Als de uitlopers geworteld zijn kunnen ze losgemaakt worden van de moederplant voor verkoop of verpoten.
De meeste planten doen dit echter niet vanzelf, handig klonen produceren zoals de aardbeiplant dit doet. Het is dus belangrijk om te weten waar je op moet letten bij de selectie van een moederplant. Je gaat exacte kopieën maken van deze moederplant, dus zorg ervoor dat je de beste, sterkste plant uitkiest. Houdt de moederplant in een pot die genoeg ruimte biedt voor het wortelstelsel. De nieuwe stoffen potten op de markt zoals Smart Pots of de Root Pouch zijn erg geschikt voor moederplanten. Deze potten zijn gemaakt van een viltachtig materiaal dat luchtdoorlatend, maar niet lichtdoorlatend is. Ze kunnen wortelrot en wortel cirkelen voorkomen, welke beide de groei kunnen belemmeren.
Tekorten en overvloed aan bemestingselementen
Onderstaande foto geeft een beeld weer van de tekorten en/of overvloeden aan bemestingselementen, hiermee kunt u aan de plant aflezen of ze teveel of te weinig van bepaalde stoffen hebben om zo nodig hier sturing in te geven.
Oei! Hoe zit het met die gele bladeren?
En jij dacht dat planten niets te zeggen hadden? Wanneer er iets in hun omgeving of dieet uit balans raakt, dan hebben ze vaak genoeg te zeggen. Soms schreeuwen ze het zelfs uit, in stilte. Het is belangrijk om te weten hoe een gezonde plant eruit hoort te zien, anders kunnen de vroege waarschuwingssignalen over het hoofd worden gezien.
De officiële benaming voor vergelende bladeren is ‘chlorose’. In de volle grond of in standaard potgrond kunnen gele bladeren worden veroorzaakt door de grond teveel te laten uitdrogen. In hydrocultuur betekent het meestal dat er iets mis is met de voedingsoplossing. Zoals we allemaal weten zorgt een tekort in je voedingsbehoefte er al snel voor dat je er een wat futloos uitziet, of dat je net even de energie mist om dagelijkse bezigheden vol te houden.
Zeggen dat de bladeren geel zijn is echter niet genoeg om precies te bepalen wat er mis kan zijn met een voedingsoplossing. Wat voor een soort geel is het, en waar aan de plant zitten deze treurig ogende bladeren? Hopelijk is de verkleuring pas kort geleden verschenen, want onbehandelde symptomen zijn een voorbode van ernstigere problemen bij je planten.
Egaal gele bladeren zijn vaak een gevolg van een stikstoftekort (N), maar het eerste signaal hiervan is dat de plant lichter groen wordt dan deze zou moeten zijn. De planten vertonen een verstoorde groei, het duidelijkst zichtbaar in de toppen en zijtakken. Ook zullen ze er dun en breekbaar uitzien. Het tekort start bij de oude bladeren laag aan de plant en verplaatst zich langzaam omhoog naar de jongere bladeren. Planten met een stikstoftekort verliezen hun volwassen bladeren vroegtijdig, gelijkend op problemen veroorzaakt door te droge wortels.
Vergeling tussen de nerven komt ook voor bij een stikstoftekort als de bladeren verkleuren van lichtgroen naar geel, maar dit kan ook een teken zijn van een kaliumtekort (K). Bij een te lage beschikbaarheid van kalium zal de vergeling slechts op delen van het blad voorkomen en zal dit ook vergezeld gaan van verschroeid ogende plekken. De verschroeiende of necrotische plekken beginnen aan de rand van het blad en bewegen zich uiteindelijk naar binnen. Als de omstandigheden aanhouden klimmen de symptomen omhoog naar de jongere bladeren.
Gele vlekjes tussen de bladnerven zijn een bekend verschijnsel van een ijzertekort (Fe). Anders dan bij de twee voorgaande problemen, verschijnen de vlekjes als eerst op de jongste bladeren. Bij een ernstig ijzertekort kan een volledige afwezigheid van chlorofyl optreden, zonder vlekken. Dit begint aan de basis van de nieuwe bladeren en ziet eruit als een centrale gele streep die zich langzaam verspreidt.
Er bestaan nog andere oorzaken van gele bladeren, zoals een zwaveltekort en vroege stadia van sommige ziekten. Elke oorzaak geeft zijn eigen, unieke symptomen. Je zou al je planten regelmatig moeten controleren. Als er iets afwijkends te zien is, is het een goed idee om dit te identificeren en het probleem zo snel mogelijk aan te pakken.
Of nog beter, test je voedingsstoffen regelmatig met geschikte meetapparatuur om nauwkeurige meetwaarden te verkrijgen van alle essentiële stoffen en micronutriënten. Als je er niet zeker van bent wat je verschillende planten nodig hebben, zoek dit dan uit. Hopelijk realiseer je je dat dit erg belangrijk is om te doen voordat je een bepaalde plant gaat kweken. De beste oogst komt van planten die een toonbeeld van gezondheid zijn, van kiemplant tot de rijping van het gewas.
